XIV Podlasie Jazz Festival – Biała Podlaska 17-18 października 2015 aula AWF ul. Akademicka 2
Organizator: Bialskopodlaskie Stowarzyszenie Jazzowe
Dyrektor festiwalu: Jarosław Michaluk
Patronat Honorowy: Prezydent Miasta Biała Podlaska Dariusz Stefaniuk
Festiwal zrealizowano ze środków finansowych Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego w Lublinie, Urzędu Miasta Biała Podlaska , Starostwa Powiatowego w Białej Podlaskiej oraz sponsorów
Podlasie Jazz Festival, to obecnie jeden z najpopularniejszych i najważniejszych festiwali jazzowych Polski wschodniej, który od lat jest wizytówką kulturalną Białej Podlaskiej. Od początku zamiarem organizatorów było prezentowanie na nim różnorodności stylistycznych, zapraszanie wybitnych artystów, a także stworzenie możliwości występów młodym, ale już docenionym wykonawcom. Festiwal cieszy się dużym zainteresowaniem miejscowych fanów jazzu oraz tych przyjeżdżających z dalszych stron Polski. Publiczność festiwalowa jest wielopokoleniowa, żywo reagująca na muzykę. Festiwal został zauważony przez wiele mediów ogólnopolskich i był nominowany przez jeden z portali ogólnopolskich w kategorii Kultura, jako najdonioślejsze wydarzenie kulturalne ostatnich 20 lat w województwie lubelskim.
Dotychczas na festiwalu wystąpiło wielu wyśmienitych artystów z Polski i z zagranicy m.in. : Kevin Mahogany-Nowy Jork, Hiram Bullock-Nowy Jork, Saskia Laroo- Amsterdam, Steve Logan-Nowy Jork, Felton Crews-Chicago, Nippy Noya-Indonezja, Mc Stewlocks –Amsterdam, Urszula Dudziak, Jan Ptaszyn Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Tomasz Szukalski, Włodzimierz Nahorny, Grażyna Łobaszewska, Krystyna Prońko, Lora Szafran, Stanisław Sojka, Marek Bałata, Mietek Szcześniak , Kuba Badach, Andrzej Jagodziński, Czesław Bartkowski, Piotr Baron, Krzysztof Scierański, Andrzej Przybielski, bracia Niedzielowie, bracia Majewscy, Bernard Maseli, Karol Szymanowski , Artur Dutkiewicz, Gaba Kulka, Maria Sadowska, Grzech Piotrowski, SBB, Osjan, Walk Away, Atom String Quartet, Orkiestra Kameralna Filharmonii Lubelskiej i in.
Najbliższa edycja festiwalu zapowiada się równie interesująco jak minione. Wystąpią artyści z Polski oraz z zagranicy. Będziemy mogli usłyszeć po raz pierwszy w Białej Podlaskiej Pierwszą Damę Polskiego Jazzu-wokalistkę Ewę Bem, która wystąpi w towarzystwie wybitnego pianisty Andrzeja Jagodzińskiego. A także legendarnego saksofonistę, kompozytora, aranżera niedoścignionego popularyzatora jazzu Jana Ptaszyna Wróblewskiego ze swoim kwartetem. Na scenie festiwalowej zaprezentuje się także jedna z najzdolniejszych polskich wokalistek jazzowych młodego pokolenia Monika Borzym, swingowy pianista i wokalista Krystian Brodacki w repertuarze amerykańskich i włoskich evergreenów oraz pochodząca z Wielkiej Brytanii saksofonistka współpracująca od lat m.in. z legendarnym Mikiem Jaggerem z The Rolling Stones, Rodem Stewardem – Patsy Gamble z zespołem. Pomysłodawcą oraz twórcą festiwalu jest znany bialski muzyk jazzowy– Jarosław Michaluk
Bilety 50 zł za I dzień, 40 zł za II dzień, karnet na cały festiwal 75 zł.
Przedsprzedaż biletów restauracja Verona cafe ul..Janowska 4/8 tel.83/344 20 20 oraz sklep muzyczny Music Audio ul. Janowska 11 i tel. 83/342 57 47
Wystąpią:
17.10. godz.18
– Krystian Brodacki/śpiew, fortepian/ recital
– Kwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego/Jan Pt.Wróblewski-saksofon tenorowy, Wojciech Niedziela-fortepian, Andrzej Święs- kontrabas, Marcin Jahr- perkusja/
– Ewa Bem & Andrzej Jagodziński/Ewa Bem-śpiew, Andrzej Jagodziński-fortepian/
18.10. godz.18
– Patsy Gamble Band/UK, PL/ Patsy Gamble-saksofon altowy, śpiew, Jacek Prokopowicz- organy Hammonda, Łukasz Gorczyca- gitara basowa, Adam Grzelak- perkusja
– Monika Borzym z zespołem
KRYSTIAN BRODACKI
Publicysta, krytyk, historyk, fotograf, pianista, wokalista, konferansjer, organizator. Ukończył Politechnikę Krakowską i Studium Dziennikarskie UW. Autodydakta muzyczny. W latach 1971 – 1978 był kierownikiem artystycznym i organizacyjnym zespołu Asocjacja Hagaw. W latach 1976 – 1977 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Krytyków PSJ, od 1982 do 1986 r. – wiceprezesa PSJ. W 1980 r. wydał antologię „Polskie ścieżki do jazzu”, a w 1984 monografię „Follow Namysłowski”. Zainicjował i poprowadził Jazz Film Salon, jedyny na świecie konkurs filmów o tematyce jazzowej (1983 – 1991, Łódź, Wrocław, Warszawa, 8 edycji, podczas których pokazano ok. 300 filmów dokumentalnych i fabularnych z całego świata). Jako publicysta muzyczny współpracował m.in. z miesięcznikiem „Jazz” (1967 – 1971), „Jazz Forum” (1968 do dziś, w latach 1986 – 1994 zastępca redaktora naczelnego) i z różnymi periodykami, jak „Ruch Muzyczny”, czy „Musica Jazz” (Mediolan). Prowadził także audycje jazzowe i inne na falach programów I i III PR, oraz Radia Kraków („Moje jazzowe wywiady”). W swym dorobku ma kilkaset artykułów i wywiadów o tematyce jazzowej.
. W 2010 roku nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazała się jego monumentalna „Historia jazzu w Polsce”.
Ostatnio występuje publicznie z recitalami słynnych evergreenów amerykańskich oraz włoskich, które śpiewa akompaniując sobie i improwizując na fortepianie. W tej roli odniósł ostatnio sukces podczas 45. Międzynarodowego Festiwalu Jazzu Tradycyjnego Iława 2015. Poprzednio został bardzo dobrze przyjęty na estradach Warszawy (Swing Club Adama Fercha oraz Prom Kultury na Saskiej Kępie) i Krakowa, w ramach Summer Jazz Festiwal w Piwnicy pod Baranami (występy w Harris Piano Jazz Bar i w Klubie Dziennikarzy „Pod Gruszką”). Stylistycznie śpiew i gra Brodackiego należą do współczesnego swingu, nie stroni on jednak od rytmów latynoskich oraz nieparzystych.
KWARTET Ptaszyna Wróblewskiego:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax,
Wojciech Niedziela – fortepian
Andrzej Święs – kontrabas
Marcin Jahr – perkusja
Program Kwartetu, wyjątkowo obfity (około 60-ciu pozycji), zawiera zarówno standardy w nowych wersjach, znane jazzowe kompozycje – także polskie (Komeda, Trzaskowski, Kurylewicz), oraz utwory leadera. W roku 2005 zespół nagrał płytę „Real Jazz” dla firmy BCD Records. Kolejną płytą Kwartetu była nagrana w 2007 „Supercalifragilistic”.
Kwartet powstał w połowie lat dziewięćdziesiątych. Ma na koncie niezliczoną ilość koncertów, udział w festiwalach, nagrania, także zagraniczne eskapady. Reprezentuje muzykę opartą o najklasyczniejsze jazzowe tradycje, nie pomijając jednak współcześniejszych osiągnięć. Stara się grać zawsze dynamicznie, aczkolwiek i liryczne klimaty nie są mu obce. Ucieka od wszelkiego rodzaju niesprawdzonych eksperymentów, ale także od dobrze sprawdzonych schematów. To z reguły powoduje że nie jest wyobcowany od swojej publiczności.
Jan Ptaszyn Wróblewski, photo: Bogdan Chmura
Saksofonista tenorowy i barytonowy, kompozytor, aranżer, dyrygent, publicysta i dziennikarz radiowy. Jeden z największych propagatorów muzyki jazzowej w Polsce.
Urodził się w 1936 roku w Kaliszu. Na scenie jazzowej zadebiutował w 1956 roku podczas 1. Festiwalu Jazzowego w Sopocie, gdzie wystąpił z Sekstetem Krzysztofa Komedy. Jako klarnecista i saksofonista grał do końca istnienia zespołu, tj. do 1957 roku. Latem 1958 został wybrany jako reprezentant Polski do orkiestry International Newport Band, stworzonej przez amerykańskiego promotora jazzu George’a Weina. Wystąpił z nią na festiwalu jazzowym w Newport w Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył w niemal niezliczonej liczbie muzycznych przedsięwzięć tętniącej wówczas życiem sceny Polish jazz.
Obok działalności muzyka jazzowego od lat zajmuje się kompozycją. W latach 70. napisał kilkanaście piosenek m.in. dla Andrzeja Dąbrowskiego, Ewy Bem, Łucji Prus, Maryli Rodowicz, Andrzeja Zauchy, zespołu Alibabki. W latach 80. współpracował jako aranżer z orkiestrami radiowymi, m.in. z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji, Orkiestrą Studia S-1 i big-bandem Andrzeja Trzaskowskiego. Dokonał wielu nagrań, a jego dyskografia obejmuje kilkanaście albumów autorskich i kilkadziesiąt płyt, w realizacji których brał udział.
Od 40 lat zajmuje się też popularyzacją muzyki jazzowej. Od 1970 roku prowadzi własną audycję pt. „Trzy kwadranse jazzu” w Programie 3 Polskiego Radia. Zajmował się również promocją młodych artystów. Od 1982 prowadził zajęcia podczas Warsztatów Muzycznych w Chodzieży.
Jan Ptaszyn Wróblewski jest laureatem wielu nagród. W 1998 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 roku Akademia Fonograficzna ZPAV uhonorowała go statuetką Złotego Fryderyka za całokształt twórczości. W 2007 roku z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
W 2006 roku obchodził podwójny jubileusz – 70-lecia urodzin i 50-lecia pracy artystycznej.Również w 2006 roku nakładem wydawnictwa Książka i Wiedza ukazała się książka autorstwa Jacka Wróblewskiego pt. „Globtroter. Rzecz o Janie Ptaszynie-Wróblewskim”.
Ewa Bem fot.Ryszard Sibilski
Natura obdarzyła EWĘ BEM głosem niezwykłej barwy, urzekającą muzykalnością i wyczuciem swingu, chociaż sama jest przekonana, że muzykę ma w genach dzięki muzykalnym przodkom. Podobnie jak jej dwaj bracia, starszy Aleksander i młodszy Jarosław. Cała trójka „Bemów” trafiła pod koniec lat 60. do Stodoły, warszawskiego klubu studentów Politechniki Warszawskiej, Stodoły – kuźni akademickiej kultury. Ewa zadebiutowała pierwsza w Grupie Bluesowej Stodoła. W 1970 roku wystąpiła z nią w widowisku Blusełka na festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Równocześnie pojawiła się jako solistka kwartetu Zbigniewa Seiferta, przyjęta niezwykle życzliwie przez krytykę i publiczność koncertu Nowe twarze w polskim jazzie na Jazz Jamboree ’70 w Warszawie.
Połowa lat 70. upłynęła na śpiewaniu w zespole Bemibek (Aleksander Bem – voc, dr, lider, Ewa Bem – voc, perc, i Andrzej Ibek – voc, p, org.), który w 1973 roku przekształcił się w grupę Bemibem (Aleksander Bem – dr, voc, lider, Ewa Bem – voc, perc, Paweł Dąbrowski – bg, Tomasz Jaśkiewicz – g, Marian Mroczkowski – p). Ogniwem łączącym działalność obu tych zespołów, był bez wątpienia głos Ewy Bem. Brzmiał on wyraziście we wszystkich nagraniach, na nim skupiała się uwaga publiczności, on w końcu zdecydował o trwałym ich miejscu w historii polskiej muzyki rozrywkowej, o licznych konkursowych i estradowych sukcesach obu formacji. Ale zarówno Bemibek jak i Bemibem nie były zespołami akompaniującymi Ewie Bem. Śpiewali lub podśpiewywali bowiem wszyscy pozostali muzycy, wspierając swymi umiejętnościami utwory aranżowane z wielką troską o ich stronę wokalną. Wspólne z nimi muzykowanie wykształciły w Ewie Bem pogardę dla kiczu, miałkości muzyki nijakiej, wyczuliły na repertuar, który dobiera nadal niezwykle starannie, budując go zresztą na twórczości nielicznego grona znakomitych spółek autorskich, z których ceni najbardziej m.in. pary autorskie Wasowski-Przybora i Karolak-Czubaszek.
Piosenkarka Ewa Bem jest zawsze i równocześnie wokalistką jazzową, i takie jej podejście do materii muzycznej – nieczęsto spotykane w polskiej tradycji piosenkarskiej – jest źródłem jej oryginalnych kreacji wokalnych. Przygoda z jazzem nie miała i nie ma charakteru przypadkowego. To od lat równoległy i tak samo ważny jak piosenka, kierunek jej aktywności artystycznej. Otoczona jest zawsze gronem największych sław polskiego jazzu. Śpiewała z grupą Mainstream, Swing Session, z kwartetem Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego, z grupą Quintessence i Walk Away, z zespołem Old Timers, Studiem Jazzowym PR, Alex Bandem i Orkiestrą Zbigniewa Górnego. Współpracowała też z Markiem Blizińskim, Janem Jarczykiem, Zbigniewem Jaremką, Wojciechem Karolakiem, Henrykiem Miśkiewiczem, Januszem Muniakiem, Zbigniewem Namysłowskim. Od 1987r, z krótkimi przerwami, współpracuje z Andrzejem Jagodzińskim, pianistą, aranżerem, kompozytorem, kolejną wielką postacią polskiego jazzu. Nie stroni także od współpracy z młodymi przedstawicielami polskiej sceny muzycznej takimi jak : Joachim Mencel, autor muzyki na płycie Kakadu, czy Łukasz Sztaba lider sekstetu czasami akompaniującego Ewie Bem.
Oprócz przebogatej dyskografii, ma w swoim dorobku liczne programy jazzowe zrealizowane w studiach telewizyjnych Warszawy i Krakowa. Zarejestrowała także recitale piosenkarskie, m.in. Dla ciebie jestem sobą, Śpiewa E. Bem, Ten najpiękniejszy świat, Ściany między nami oraz Tryptyk (Bemibek, Złota Ewa Bem, Piosenki z filmów Walta Disneya).
Wielokrotnie występowała na krajowych i zagranicznych scenach piosenkarskich i jazzowych w Europie Zachodniej i krajach skandynawskich, a także m.in. w 1980 na Kubie, w Indiach w Jazz Yatra, w 1982 w Szwecji w Stockholm Jazz & Blues Festival, w 1984 w Bratysławskich Jazzowych Dniach oraz w 1993 w I Festiwalu Polskich Muzyków Jazzowych Ameryki Północnej w Chicago i Nowym Jorku.
Czy to będzie jazzowa ballada, swingowy standard, czy piosenka Żyj kolorowo, Ewa Bem wykona je tak samo żarliwie, z finezyjną maestrią, swobodnie, z poczuciem radości śpiewania, zawsze też z głęboką refleksją po gruntownym przemyśleniu interpretacji, jak przystało na Pierwszą Damę Polskiego Jazzu.
Ważniejsze nagrody:
– z Bemibek: I nagroda SFJ Jazz nad Odrą ’71, nagroda dziennikarzy KFPP Opole ’71, I nagroda LSWJ 1971.
– Solowe: nagroda Progr. III PR im. M. Święcickiego 1995, I nagroda w plebiscycie Studia Gama za Żyj kolorowo KFPP Opole 1979, II nagroda w koncercie Premiery za Z tobą bez ciebie KFPP 1980, III nagroda za Miłość to wielki skarb KFPP Opole 1987, Fryderyk 2001 w kategorii wokalistka roku oraz album roku – pop (CD E. Bem: Mówię tak, myślę nie), laureatka ankiety Jazz Top magazynu „Jazz Forum” w kategorii wokalistka roku w latach 1983-84, 1986-87, 1996-97, 1999-2002.
Andrzej Jagodziński
Artysta wszechstronny; waltornista z wykształcenia, pianista jazzowy, akordeonista, kompozytor, aranżer i pedagog. Karierę jazzową rozpoczął zdobyciem głównych nagród – indywidualnej i zespołowej na festiwalu ‚Złota Tarka’ w 1979 roku. Do dzisiaj dzięki swojej wyjątkowej umiejętności wtopienia się w brzmienie i konwencje danego zespołu gra w różnych stylistycznie formacjach, zawsze z elitą polskiego jazzu: Old Timers, Swing Session, Quintessence, String Connection, Kwartet Janusza Muniaka, Kwartet Tomasza Szukalskiego, Polish All Stars Jarosława Śmietany, formacje Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego. W swej dotychczasowej karierze koncertował niemal na całym świecie biorąc udział między innymi w Jazz Yatra – Bombay, Ost-West Nurnberg, Jazz in Europe-Paris, Skane Festivalen in Malmo, Edinburgh Art Festival, Ankara Music Festival, Leverkusener Jazz Tage, Istanbul International Festival, Ankara Music Festival.
Od kiedy w 1993 roku powstało trio firmowane jego nazwiskiem, artysta aranżuje utwory Fryderyka Chopina – autorski pomysł oraz wielki sukces artystyczny i komercyjny (albumy ”Chopin”, „Chopin Once More”, „Les Brillantes”, „Sonata b-moll”), a także muzykę ludową (album „Muzyka Polska”). Od samego początku lider Trio samodzielnie dobiera i aranżuje repertuar na kolejne płyty. Od 2004 roku wraz z pomysłodawcą projektu Januszem Szromem i Andrzejem Łukasikiem tworzą zespół „Straszni Panowie Trzej”. Formacja ta nagrała już 2 płyty z których pierwsza otrzymała status „Złotej Płyty”. Jako akordeonista udzielał się w wielu projektach, m.in. z Januszem Stroblem czy Anetą Łastik. Wielki sukces odniosła współpraca z włoskim pianistą Giovannim Mirabassim i wydanie dwóch płyt: „Giovanni Mirabassi i Andrzej Jagodziński Trio” oraz „C-minor”, która spotkała się z wielkim zainteresowaniem w Japonii. Na swoim koncie ma również wiele dokonań we współpracy z wokalistami, m.in. Anetą Łastik (od występów z nią zaczęło się – występ w ramach ‚Złotej Tarki’ w 1979 r.), Ewą Bem (już 30 lat współpracy), Grażyną Auguścik, Urszulą Dudziak, Agnieszką Wilczyńską, Anną Stankiewicz, Januszem Szromem.
Andrzej Jagodziński od ponad 20 lat zajmuje się działalnością pedagogiczną. Prowadzi klasę fortepianu, zespoły jazzowe oraz wykłada improwizację jazzową na Wydziale Jazzu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznej przy ul. Bednarskiej w Warszawie. W 2005 roku jako jedyny Polak zasiadał w jury I Międzynarodowego Konkursu Pianistów Jazzowych w Moskwie. 20-lecie istnienia swojego Trio świętował prawykonaniem „Koncertu fortepianowego g-moll” z towarzyszeniem trio jazzowego i orkiestry symfonicznej, który artysta skomponował na tę okazję. Premiera utworu w wykonaniu Trio Andrzeja Jagodzińskiego oraz Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej, a także płyty o tym samym tytule, miała miejsce podczas jubileuszowego koncertu w Filharmonii Narodowej w Warszawie w listopadzie 2013 roku.
PATSY GAMBLE BAND Pasty Gamble – śpiew, saksofon altowy, Jacek Prokopowicz – organy Hammonda , Łukasz Gorczyca -gitara basowa, Adam Grzelak – perkusja/
Patsy Gamble – Brytyjska saksofonistka, kompozytorka z wieloletnim stażem scenicznym, występuje w wielu krajach świata. Pracuje m in. dla Roda Stewarda, Eugene „Hideaway” Bridgesa, Dolly James,na stałe współpracuje również z legendarnym Mickiem Jaggerem z The Rolling Stones. Patsy prowadzi również swój własny zespół, którego muzyka oscyluje na pograniczu jazzu soulu i funky. Na koncertach z powodzeniem wykonuje standardy jazzowe i bluesowe. Podczas kolejnej trasy koncertowej zespół będzie promował swój najnowszy album.
MONIKA BORZYM
Ta niezwykle charyzmatyczna Wokalistka z absolutnie niepowtarzalnym głosem ma na swoim koncie już dwie płyty, obie nagrane w USA, obie docenione przez polską publiczność –„Girl Talk” i „My Place” pokryły się platyną.
Monika swoją muzyczną karierę zaczęła od występu podczas największego w Polsce festiwalu jazzowego – Jazz Jamboree. Wtedy na scenie znalazła się na zaproszenie współpracującego niegdyś z Milesem, skrzypka i saksofonisty Michała Urbaniaka. Występ skutkował podpisaniem kontraktu z Sony w 2011 r.
W ramach solowego debiutu, razem z nowojorskim producentem Mattem Piersonem, powstała płyta „Girl Talk”, smaczna kolekcja kobiecych hitów, przemienionych w szlachetne, jazzowe ballady przez czterokrotnego zdobywcę Grammy, aranżera Gila Goldsteina. Światowej klasy brzmienie zapewnili instrumentaliści tacy jak Aaron Parks, jak również Larry Grenadier oraz Eric Harland. Płyta odniosła rewelacyjny sukces błyskawicznie pokrywając się platyną.
Dwa lata później Monika wyszła do publiczności z propozycją autorskiego albumu, do którego muzykę skomponowała razem z pianistą Mariuszem Obijalskim. Ku ich zdumieniu zaproszenia do współpracy przyjęli Randy Brecker, Chris Potter oraz John Scofield. To wszystko goście – a w zespole nagrywającym album znaleźli się tym razem m.in. gitarzysta Larry Campbell (znany ze współpracy z Bobem Dylanem i Paulem Simonem), perkusista Kenny Wollesen (grywał z Johnem Zornem, Norach Jones i John Scofield) i basista Tony Scherr (m.in. Norah Jones, The Lounge Lizards, John Scofield). W tydzień od wydania, album uzyskał status złotej płyty.
Według portalu jazzsoul.pl płyta znalazła się na 2. Miejscu najlepszych płyt jazzowych 2013 roku, a Interia.pl uznała krążek za najlepszy w 2013 r.
Niedługo po premierze ostatniej płyty, Artystka została zaproszona do nagrania koncertu dla największej w kraju kulturalnej stacji telewizyjnej, TVP Kultura, a chwilę później wystąpiła w Polskim Radio „Trójka”. Na specjalne zaproszenie, na obu koncertach wystąpił amerykański trębacz Michael „Patches” Stewart, z którym Monika stale koncertuje.
Artystka nie skupia się wyłącznie na własnych projektach. Występuje wspólnie z Włodkiem Pawlikiem, laureatem Grammy Awards. Nagrywa z uznanym w kraju kompozytorem i aranżerem Krzysztofem Herdzinem m. in. płyta „Wasowski Odnaleziony”. Jej talent docenił również były Prezydent RP – Bronisław Komorowski, zapraszając na wyjątkowy koncert gwiazd w Pałacu prezydenckim.
Będąc otwartym na różne kierunki muzyczne, Artystka udziela się również w innych projektach, m. in. z uznanym polskim raperem Ten Typ Mes’em – gościnnie na jego trzech ostatnich płytach, a także kompozytorsko – tworząc singiel ostatniej płyty zespołu Bracia – „Po drugiej stronie chmur”.
